Πώς ένα κατάλυμα κατασκευασμένο από τους ίδιους τους ιδιοκτήτες βοήθησε τους δύο Superhost να βγουν σε σύνταξη με ημιαπασχόληση
Για τους Superhost Mary και Buster Reynolds, η φιλοξενία και η κατασκευή καταλυμάτων αποτελούν μέρος της ζωής τους εδώ και 40 χρόνια. "Είναι ένας τρόπος ζωής", λέει ο Buster. Αυτός και η σύζυγός του, η Mary, χτίζουν το κατάλυμα τους μόνοι τους από το 1980 και το μοιράζονται με τους επισκέπτες. "Με όλους αυτούς τους νέους ανθρώπους να έρχονται, βλέπετε το σπίτι σας και πάλι με νέα ματιά. Είμαστε πολύ περήφανοι γι' αυτό που έγινε". Η ιδιοκτησία — που βρίσκεται σε ένα πρώην καταφύγιο πτηνών, 30 λεπτά με το λεωφορείο από το Γιοχάνεσμπουργκ της Νότιας Αφρικής — διαθέτει ένα κύριο σπίτι με τρεις ξενώνες, καθώς και δύο εξοχικά σπίτια. Και το ζευγάρι τελικά το ολοκλήρωσε "χθες το βράδυ!" Η Mary γελά και λέει: "Μόλις τελείωσα με την τοποθέτηση στα πλακάκια στο μπάνιο".
Η Mary και ο Buster άφησαν λίγο τα πλακάκια για να μας πουν πώς άρχισαν να φιλοξενούν, πώς αυτό τους βοήθησε στη συνταξιοδότηση και γιατί μπορεί να υπάρχει ένα άλλο σπίτι όπως το δικό τους 5.000 χιλιόμετρα μακριά στη Νιγηρία.
Το χτίσιμο ενός σπιτιού με τα χέρια μοιάζει με τεράστιο εγχείρημα. Έχετε ξαναδουλέψει και οι δύο σε οικοδομές;
Mary: "Βασικά, όχι. Ο Buster είναι συνταξιούχος εικονολήπτης κι εγώ εργαζόμουν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου στην εκπαίδευση. Είχαμε έναν σπιτονοικοκύρη που έχτιζε εξοχικά σπίτια και ήταν τόσο κακοχτισμένα που σκεφτήκαμε ότι αν μπορούσε να το κάνει αυτός... τότε εμείς θα μπορούσαμε να το κάνουμε καλύτερα. Έτσι ο Buster έκανε μαθήματα για χτίσιμο με τούβλα κι εγώ αγόρασα ένα βιβλίο για υδραυλικά".
Αυτή είναι η εκπαίδευσή σας;
Buster: (γέλια) "Δεν είχαμε χρήματα για να αγοράσουμε ένα κατάλυμα τότε. Ήταν ο μόνος τρόπος να αποκτήσουμε το σπίτι που θέλαμε στο κομμάτι γης που θέλαμε. Ξεκινήσαμε λοιπόν με 3.000 ραντ (218 δολάρια ΗΠΑ) και συνεχίσαμε από εκεί. Κάθε Σαββατοκύριακο, κάθε λεπτό ελεύθερου χρόνου, κάθε επιπλέον σεντ, όλα πήγαιναν στο σπίτι".
Mary: "Ο Buster έφτιαξε την κατασκευή κι εγώ δούλευα στο εσωτερικό. Οι δοκοί είναι φτιαγμένοι από τοπικό ευκάλυπτο και μεγάλο μέρος της υπόλοιπης ξυλείας προήλθε από τη μάντρα Crown Mines, ένα από τα πρώτα χρυσωρυχεία στο Γιοχάνεσμπουργκ. Προσλάβαμε άτομα μόνο για το ηλεκτρικό ρεύμα και την αχυροσκεπή επειδή είναι πολύ εξειδικευμένα. Η κατασκευή της αχυροσκεπής είναι μια παραδοσιακή τέχνη, επομένως προσλάβαμε ντόπιους ειδικούς για να κατασκευάσουν την οροφή με άχυρα που είχαν κόψει οι γυναίκες τους. Μας θύμιζε λίγο τον Μιχαήλ Άγγελο, ο οποίος πέρασε σχεδόν μια ζωή ανεβοκατεβαίνοντας σκάλες για να χτίσει την Καπέλα Σιξτίνα. Είναι σαν να ζεις σε ένα έργο τέχνης".
Είναι η συζήτηση για το σπίτι ένας καλός τρόπος να συνδεθείτε με τους επισκέπτες;
Buster: "Ναι, σίγουρα. Το σπίτι έχει ενιαία διαρρύθμιση (open-plan), κάτι που δεν υπήρχε καν στο λεξικό το 1980. Τώρα οι καιροί επιτέλους μας πρόλαβαν! Οι επισκέπτες μπαίνουν από την πόρτα της κουζίνας και βλέπουν αμέσως [το κατάλυμα και] αυτό που τους σερβίρουμε για πρωινό: σπιτικές μαρμελάδες από φρούτα του κήπου μας, τουρσί και τσάτνεϊ, καθώς και σπιτικά δημητριακά και μάφιν. Υπάρχει πάντα ποικιλία ψωμιών, άφθονος καφές και τσάι Rooibos, το οποίο είναι νοτιοαφρικανικό. Περνάμε τουλάχιστον μια ώρα στο τραπέζι του πρωινού συζητώντας".
Mary: "Είχαμε μια ομάδα από τη Νιγηρία που περίμενε να βρει ένα ξενοδοχείο 5 αστέρων. Όταν μπήκαν χάθηκε το χαμόγελό τους, αλλά δεν άργησαν να προσαρμοστούν. Όταν έφευγαν, κάποιος ζήτησε ένα αντίγραφο των σχεδίων του σπιτιού μας επειδή ήθελε να χτίσει ένα σπίτι σαν κι αυτό. Έτσι, κάπου στη Νιγηρία μπορεί να υπάρχει ένα σπίτι ολόιδιο με το δικό μας".
Δεν υπάρχει μεγαλύτερο κοπλιμέντο! Πώς ξεκινήσατε τη φιλοξενία;
Μαίρη: "Μέσω του AFS—American Field Service, ένα διεθνές πρόγραμμα ανταλλαγών. Το 1984, κάναμε ένα εκπληκτικό ταξίδι στην Αμερική και στην επιστροφή μας, η AFS έψαχνε για οικογένειες με οικοδεσπότες. Από τότε, έχουμε φιλοξενήσει επτά μαθητές, έναν κάθε χρόνο και από όλο τον κόσμο. Η φιλοξενία έγινε τρόπος ζωής μας. Επίσης, προσθέσαμε δύο εξοχικά σπίτια, αρχικά για τους γονείς μας και στη συνέχεια ως ενοικιαζόμενα σπίτια. Το 2017, η κόρη μας, Katy, μας ενθάρρυνε να δημιουργήσουμε λογαριασμό στην Airbnb και αρχίσαμε να λαμβάνουμε κρατήσεις σχεδόν αμέσως".
Τι είναι αυτό που απολαμβάνετε περισσότερο ως οικοδεσπότες;
Mary: "Την επικοινωνία με τους άλλους. Πάντα μας άρεσε να έχουμε ανθρώπους εδώ, να γνωρίζουμε διαφορετικούς πολιτισμούς και να μαθαίνουμε γιατί οι άνθρωποι έρχονται στη Νότια Αφρική. Είχαμε μια καταπληκτική ομάδα Αφροαμερικανών από το Σικάγο που ήθελαν να ανακαλύψουν τις ρίζες τους. Τους κατευθύναμε σε μέρη όπου πιστεύαμε ότι θα απολάμβαναν αυθεντικές αφρικανικές εμπειρίες. Έμειναν κατάπληκτοι και ήρθαν σε στενή επαφή με τον πολιτισμό."
Buster: "Υπήρχε, επίσης, αυτός ο Αργεντινός που ήταν τόσο συνεπαρμένος με το σύστημα κομποστοποίησης που ήθελε να επιστρέψει και να ξεκινήσει μια επιχείρηση κομποστοποίησης. Τέτοιες ιστορίες μάς κάνουν να συνεχίζουμε".
Mary: "Επιπλέον, ο Buster έπρεπε να συνταξιοδοτηθεί πρόωρα και καθώς είμαι ημισυνταξιούχος, αυτό το συμπληρωματικό εισόδημα έκανε τεράστια διαφορά. Μας επιτρέπει να συνεχίσουμε να ζούμε στο σπίτι μας. Απασχολούμε επίσης δύο οικιακούς βοηθούς και έναν κηπουρό. Αν δεν είχαμε το εισόδημα από την Airbnb, θα έχαναν κι αυτοί τις δουλειές τους. Πρόθεσή μας δεν είναι να βγάλουμε κέρδος, αλλά να διατηρήσουμε το κατάλυμά μας και να συνεχίσουμε να απασχολούμε τη Nelly, την Elisabeth και τον Mishek".
Έχετε κάποια συμβουλή για τους οικοδεσπότες;
Mary: "Πρέπει να απολαμβάνεις αυτό που κάνεις – διαφορετικά δεν αξίζει τον κόπο. Εμείς το απολαμβάνουμε σίγουρα. Και όταν οι επισκέπτες εκτιμούν κάτι, ξέρετε ότι το κάνετε σωστά".
Οι πληροφορίες που περιέχονται στο παρόν άρθρο ενδέχεται να έχουν αλλάξει από τότε που δημοσιεύτηκαν.